Αγριόγιδο

Περιγραφή :

Οπληφόρο με χρώμα ανοιχτόχρωμο καφέ κατά τη διάρκεια της θερμής περιόδου και σκουρόχρωμο καφέ σχεδόν μαύρο το χειμώνα. Στο πρόσωπο κυριαρχεί το λευκό με, σε κάθε πλάι φέρει από μία σχετικά πλατιά πλευρική λωρίδα που καλύπτει τα μάτια και εκτείνεται από τα κέρατα και τα αυτιά με κατεύθυνση τα ρουθούνια. Το τρίχωμά του είναι κοντό το καλοκαίρι και μακρύ το χειμώνα. Το βάρος του κυμαίνεται από 25 – 50kg με τα αρσενικά να είναι σαφώς μεγαλύτερα από τα θηλυκά. Το μήκος του σώματός του φτάνει τα 120 – 135 cm και το ύψος τους τα 80 cm. Και τα δύο φύλα φέρουν κέρατα στο κεφάλι τα οποία παραμένουν όλο το χρόνο (οστέινη βάση). Τα κέρατα είναι οξύληκτα, δεν φέρουν διακλαδώσεις και έχουν κλίση προς τα μέσα. Το μήκος των κεράτων φτάνει τα 30 – 35 cm. Φέρει μαλακές οπλές στα πόδια ώστε να μπορεί να σκαρφαλώνει και να ισορροπεί σε απότομες βραχώδεις πλαγιές.

Τροφικές Συνήθειες :

Ημερόβιο φυτοφάγο είδος κινείται κυρίως τις πρώτες πρωινές και τις απογευματινές ώρες, ενώ πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι δραστηριοποιείται και κατά τη νύχτα. Το καλοκαίρι καταναλώνει διάφορα είδη ποωδών φυτών, αλλά το χειμώνα τρέφεται με λειχήνες, βρύα αλλά και τρυφερούς βλαστούς κωνοφόρων και ιξό που πέφτει από τα δέντρα εξαιτίας των ισχυρών ανέμων ή της χιονόπτωσης.

Ενδιαίτημα & σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες :

Είδος των αλπικών και υποαλπικών περιοχών συνήθως πάνω από τα δασοόρια. Το καλοκαίρι συνήθως απαντάται σε επικλινείς πλαγιές και ορθοπλαγιές, με ποικιλία διάσπαρτων ενδιαιτημάτων που περιλαμβάνουν σάρες, στενά κατακόρυφα δροσερά λούκια και μακρόστενα διαζώματα που εξέχουν σχεδόν οριζόντια από τους γκρεμούς, τα οποία συνήθως συνορεύουν με αλπικά λιβάδια. Το χειμώνα το συναντάμε σε δασωμένες περιοχές σπάνια χαμηλότερα από τα 1000 m. Τα δάση της Ελλάδας αποτελούμενα από έλατο, μαύρη πεύκη, ρόμπολο, οξιά, σε ορισμένες περιπτώσεις από διάφορα είδη βελανιδιών και πολύ σπάνια από δασική πεύκη καλύπτουν τα χαμηλότερα και μέσα υψόμετρα του βιοτόπου του είδους. Το καλοκαίρι προτιμούν τα σκιερά και δροσερά μέρη, ενώ αντίθετα το χειμώνα δείχνουν προτίμηση στις ηλιόλουστες περιοχές που δεν είναι εκτεθειμένες στους βόρειους ανέμους.

Κυριότερες απειλές & κίνδυνοι :

Κυριότερη απειλή για το αγριόγιδο αποτελεί η αλόγιστη διάνοιξη δρόμων στα πιο απομακρυσμένα και απόκρημνα μέρη που δημιουργεί κατάλληλες συνθήκες για άσκηση λαθροθήρας. Επίσης οι δασικοί δρόμοι συμβάλουν στην προσέγγιση από τους ανθρώπους και τα οχήματά τους δύσβατων περιοχών και είναι δυνατόν να αποτελέσουν παράγοντα όχλησης των κοπαδιών και να συμβάλουν στην εκδίωξή τους από κατάλληλους βιότοπους. Το αγριόγιδο είναι ευαίσθητο σε διάφορους παθογόνους οργανισμούς (βακτήρια, ιούς, μύκητες κ.α.). Η βόσκηση και ο ανταγωνισμός με τα κτηνοτροφικά ζώα, η μετάδοση ασθενειών από κτηνοτροφικά ζώα και η ανεξέλεγκτη ανάπτυξη ορεινού τουρισμού αποτελούν κινδύνους για τους πληθυσμούς του αγριόγιδου. Τέλος, κύριοι θηρευτές του αγριόγιδου είναι ο λύκος, η αρκούδα και ο χρυσαετός.