Περιγραφή :

Ο Δεντροφυλλοσκόπος έχει μήκος 10-12cm, άνοιγμα φτερούγων 15-21 cm. Το αρσενικό ζυγίζει 7-8 γρ. και το θηλυκό 6-7 γρ. Τα δύο φύλλα είναι όμοια. Την άνοιξη ο δεντροφυλλοσκόπος έχει το πάνω μέρος πράσινο λαδί με καφέ αποχρώσεις, το κάτω μέρος είναι υπόλευκο το οποίο γίνεται κιτρινωπό στις πλευρές. Πάνω από το μάτι έχει λευκωπό κοντό φρύδι. Έχει σκούρα πόδια και γυαλιστερό σκούρο ράμφος. Καθώς το φτέρωμα του φθείρεται οι καφέ αποχρώσεις ενισχύονται και το κίτρινο στα πλευρά χάνεται. Μετά όμως από την αναπαραγωγική περίοδο ακολουθεί πλήρης πτερόροια, καθώς τα πουλιά προετοιμάζονται για την αποδημία που ακολουθεί.

Τροφικές Συνήθειες :

Όπως όλα τα είδη της οικογένειας τους, αυτά τα μικρά πουλιά είναι κυρίως εντομοφάγα, κινούνται ακατάπαυστα μέσα στην βλάστηση ή αιωρούνται σύντομα. Ο δεντροφυλλοσκόπος έχει εκτιμηθεί ότι χρειάζεται το 1/3 του βάρους του σε τρπφή ημερησίως για να καλύψει τις ανάγκες του. Το φθινόπωρο τρέφεται σχεδόν συνεχώς ώστε να μπορέσει να συγκεντρώσει το απαραίτητο επιπλέον λίπος που χρειάζεται ως καύσιμο για το μεγάλο ταξίδι της αποδημίας.

Ενδιαίτημα & σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες :

Κατά την αναπαραγωγική περίοδο προτιμά τις ανοιχτές δασοσκεπείς εκτάσεις με διάσπαρτα μεγάλα δέντρα και υποβλάστηση που καλύπτει τις ανάγκες του για φωλεοποίηση. Αυτά τα μεγάλα δέντρα πρέπει να έχουν ύψος τουλάχιστον 5 μέτρα με υποβλάστηση η οποία είναι ένα ανοιχτό φτωχό προς το μέτριο μείγμα από γράστεις, φτέρες και άλλα ποώδη φυτά. Το ενδιαίτημα όπου αναπαράγεται είναι πολύ συγκεκριμένο και ακόμα και πολύ συγγενικά του είδη δεν το προτιμούν.Το χειμώνα χρησιμοποιεί μια πολύ μεγαλύτερη ποικιλία ενδιαιτημάτων όπου περιλαμβάνονται και οι θάμνοι χωρίς να εξαρτάται τόσο πλέον από τα δέντρα. Συχνά τον συναντάμε και κοντά στο νερό σε αντίθεση με τον P.trochilus που ανέχεται πολύ ξηρότερα ενδιαιτήματα.

Κυριότερες απειλές & κίνδυνοι :

Όπως όλα τα μικρά πουλιά, η θνησιμότητα κατά το πρώτο έτος της ζωής τους είναι υψηλή, παρόλα αυτά ενήλικα άτομα ηλικίας 3-4 χρόνων καταγράφονται συχνά με τα μακροβιότερα να ξεπερνούν τα 7 χρόνια. Τα είδη που φτιάχνουν τη φωλιά τους κοντά στο έδαφος υφίστανται μεγάλες απώλειες σε αυγά και νεοσσούς από τις νυφίτσες και τα κορακοειδή κυρίως την καρακάξα. Τα ενήλικα έχουν απώλειες από τα αρπακτικά πτηνά, κυρίως το σαΐνι. Αυτά τα μικρά πουλιά είναι επίσης στο έλεος των καιρικών φαινομένων, κυρίως κατά την αποδημία, αλλά και στις περιοχές φωλεοποίησης και διαχείμασης. Τα αυγά του παρασιτίζονται κατά περίσταση από τον κούκο, αλλά αναγνωρίζει και απορρίπτει τα αυγά που δεν μοιάζουν με τα δικά του με αποτέλεσμα σπάνια τέτοιου είδους απόπειρες να έχουν επιτυχία. Οι κύριες επιδράσεις του ανθρώπου σε αυτά τα είδη είναι έμμεσες και προέρχονται από την εκχέρσωση των ενδιαιτημάτων, την αρπακτικότητα από οικόσιτα είδη όπως οι γάτες και ατυχήματα που προέρχονται από προσκρούσεις σε κατασκευές και αυτοκίνητα.