Μπεκάτσα

Περιγραφή :

Κοντόχοντρο πουλί με στρογγυλές φτερούγες, κοντή ουρά και κρυπτικό χρωματισμό. Το χρώμα στα πλαϊνά και στη ράχη είναι καστανοκόκκινο, με μαύρα στίγματα. Στην κοιλιά είναι ξανθοκίτρινο με καστανούς κυματισμούς, όπως και στην ουρά τον λαιμό και τα μάγουλα. Οι άκρες των φτερών της ουράς είναι άσπρες με μαύρη κατάληξη. Χαρακτηριστικό μακρύ ράμφος, (περίπου 55-70 χιλ.) με μεγάλα μαύρα μάτια, τοποθετημένα ψηλά στο κεφάλι, με τρόπο που επιτρέπει μια μοναδική οπτική γωνία, σχεδόν 360 μοιρών. Έχει μήκος από 33- 38 εκ . άνοιγμα φτερούγων 55-65 εκ και βάρος 300 με 350 γραμμάρια. Τα δύο φύλα είναι όμοια.

Τροφικές Συνήθειες :

Τρέφεται αποκλειστικά σχεδόν με σκουλήκια πολλών ειδών, τα οποία ανακαλύπτει κάτω από τα πεσμένα φύλλα των πλατύφυλλων δέντρων ή μέσα στο χώμα, ανασύροντάς τα με την μακριά μύτη της. Η τεράστια μύτη της μπεκάτσας, είναι τέλειο όργανο ανίχνευσης των κραδασμών που δημιουργεί η κίνηση των σκουληκιών μέσα στην γη. H μπεκάτσα καταπίνει λίγα χορταρικά και ασπόνδυλα ζώα (έντομα, σκουλήκια, προνύμφες, μαλάκια, καρκινοειδή). Η διατροφή της προσαρμόζεται στις τοπικές συνθήκες που συναντάει κατά την διάρκεια της αποδημίας.

Ενδιαίτημα & σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες :

Είναι δασόβιο είδος και ζει μοναχικά. Προτιμά υγρά δάση με οξιές, καστανιές, πλατάνια, πουρνάρια και βελανιδιές. Διαλέγει πάντα τα σημεία του δάσους που είναι τα πιο πυκνά και απρόσιτα από ανεπιθύμητους επισκέπτες, εκεί όπου υπάρχει υγρασία, και στρώμα από μουχλιασμένα φύλλα.Βρίσκεται συνήθως σε υψόμετρο έως 1.500 μέτρα, αλλά το χειμώνα ζει στα 400-800μ. και στις παγωνιές κατεβαίνει χαμηλότερα. Στην περίοδο της αποδημίας, μπορεί να βρίσκεται και σε περιοχές με χαμηλούς θάμνους. Κατά την διάρκεια μεγάλων παγετών καταφεύγει στις πηγές και τα ρυάκια με τρεχούμενο νερό. Αποφεύγει τις θέσεις όπου υπάρχει δυνατό φως ή είναι εκτεθειμένες στον άνεμο.

Κυριότερες απειλές & κίνδυνοι :

Η πιο σημαντική απειλή για την μπεκάτσα είναι ο κατακερματισμός των δασών που είναι και ο τύπος του βιοτόπου που προτιμά. Εκτός της περιόδου αναπαραγωγής το είδος απειλείται από την μείωση των μόνιμων λειμώνων και την εντατικοποίηση των καλλιεργητικών πρακτικών. Οι φυσικοί της εχθροί όπως και σε όλα τα πτηνά που φωλεοποιούν στο έδαφος είναι η αλεπού, οι ικτίδες, τα ποντίκια, οι σκίουροι, αλλά και τα κορακοειδή, από τα αρπακτικά πτηνά κυρίως το ξεφτέρι. Το είδος προσβάλλεται από παράσιτα του είδους Dasypsyllus gallinulae.