Περιγραφή :

Έχει μήκος 15½ -18 εκ. Άνοιγμα φτερών: 32 - 35 εκ. Διαγνωστικά της στοιχεία είναι ότι το πάνω μέρος του φτερώματος έχει γκρίζο-καστανό χρωματισμό, ενώ το στήθος και η κοιλιά είναι λευκά. Ο λαιμός του είναι λευκός και περιβάλλεται από μαύρο κολάρο. Οι κίτρινοι οφθαλμικοί δακτύλιοι του περικλείονται από μια μαύρη περιοχή σε μορφή μάσκας. Στο κεφάλι υπάρχει επίσης μία μαύρη ζώνη στην περιοχή του μετώπου. Άλλο ένα χαρακτηριστικό του είναι το λεπτό και κοντό μαύρο ράμφος του.

Τροφικές Συνήθειες :

Τρέφεται με έντομα (σκαθάρια, μυρμήγκια, αράχνες, μύγες) και υδρόβια ασπόνδυλα κυρίως μαλάκια και καρκινοειδή, γαριδοειδή στο ρηχό νερό, γαιοσκώληκες που βρίσκει στα υγρολίβαδα και στις όχθες.

Ενδιαίτημα & σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες :

Ο Ποταμοσφυριχτής προτιμά αμμώδεις, λασπώδεις και χαλικώδεις εκτάσεις κοντά σε νερό, δηλαδή οι στεγνές κοίτες των ποταμοχειμάρρων και των εποχικά κατακλυζόμενων εκτάσεων (εποχικοί νησιωτικοί υγρότοποι) τις όχθες των λιμνών και τις ακτές. Φωλιάζει μοναχικά ή σε χαλαρές αποικίες (με απόσταση από 7 έως και 200 μ. μεταξύ τους) από την παράκτια ζώνη έως τις ημιορεινές ρεματιές. Η φωλιά γίνεται σε βαθούλωμα στην άμμο ή στη λάσπη, κοντά σε αραιή βλάστηση και συχνά σε νησίδες. Δεν έχουν προσδιοριστεί για το είδος σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες στην Ήπειρο.

Κυριότερες απειλές & κίνδυνοι :

Η υποβάθμιση και απώλεια των υγροτοπικών εκτάσεων και η ενόχληση από ψυχαγωγικές δραστηριότητες στις θέσεις αναπαραγωγής, η καταπάτηση φωλιών από ανθρώπους, η καταστροφή φωλιών από συνοδευόμενα σκυλιά ειδικά στις παραλίες. Η απώλεια θέσεων φωλεοποίησης στη παράκτια ζώνη λόγω δημιουργίας υποδομών (διάνοιξη δρόμων) και παρεμβάσεων όπως μηχανικοί καθαρισμοί ακτών κατά την περίοδο της αναπαραγωγής. Επίσης η μείωση της παροχής νερού και ιζήματος στις εκβολές λόγω υπεράντλησης και κατάσκευής φραγμάτων στα άναντι.