Χαλκόκοτα

Περιγραφή :

Έχει μήκος 55-65 εκ., άνοιγμα φτερούγων 88-105 εκ. και βάρος 557-768 γρ. το αρσενικό και 530-680 γρ. το θηλυκό. Διαγνωστικά της στοιχεία είναι ο ερυθρόφαιος χρωματισμός του κεφαλιού, του λαιμού και της κοιλιάς. Οι φτερούγες και η ουρά είναι μαυροπράσινα. Έχει ράμφος μακρύ, μήκους 11-13 εκ., καμπυλούμενο προς τα κάτω.

Τροφικές Συνήθειες :

Η τροφή του αποτελείται από υδρόβια έντομα και προνύμφες, μαλάκια, βδέλλες, σκουλήκια, καρκινοειδή και λιγότερο με ψάρια, ερπετά και αμφίβια ή και νεοσσούς πουλιών. Συνήθως τρέφεται σε μικρές ομάδες σε πολύ ρηχά νερά.

Ενδιαίτημα & σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες :

Η Χαλκόκοτα προτιμά τα ενδιαιτήματα γλυκού νερού και τρέφεται σε βάλτους στις παρυφές λιμνών και ποταμών, πλημμυρισμένα λιβάδια, υγρολίβαδα, ρυζοχώραφα και αρδευόμενες καλλιέργειες, λιγότερο συχνά σε εκβολικά ύδατα, αλμυρόβαλτους και παράκτιες λιμνοθάλασσες. Φωλιάζει σε υγροτόπους γλυκού νερού με πυκνή υδροχαρή βλάστηση και καλαμιώνες. Η φωλιά είναι πλατφόρμα κατασκευασμένη με κλαδιά συνήθως σε ύψος λιγότερο από ένα μέτρο πάνω από τα νερά σε καλαμιώνες, θάμνους και μικρά δέντρα. Μερικές φορές φωλιάζει σε μικρές νησίδες κοντά στην ακτή Σημαντικοί πληθυσμιακοί πυρήνες για το είδος στην Ήπειρο έχουν οριστεί οι ΖΕΠ στον Αμβρακικό κόλπο, στη λιμνοθάλασσα Κατάφουρκο και Κορακονήσια, στον Καλαμά και στη νήσο Πρασούδι στα οποία είναι και είδος χαρακτηρισμού.

Κυριότερες απειλές & κίνδυνοι :

H όχληση στις αποικίες αναπαραγωγής, η υποβάθμιση των υγροτοπικών ενδιαιτημάτων μέσω της αλλαγής του υδρολογικού καθεστώτος και κυρίως της αποστράγγισης των πλημμυρικών γαιών στις παρυφές των υγροτόπων, της αύξησης της αλατότητας και της αγροχημικής ρύπανσης. H όχληση στις περιοχές τροφοληψίας από την ανθρώπινη παρουσία, τα σκυλιά και τη βόσκηση. Ορισμένες φορές στο παρελθόν έχουν καταγραφεί περιπτώσεις λαθροθηρίας.